Νήσος Φλόρες

Αζόρες, Πορτογαλία

Γράφει ο Βλάχος Φίλιππος

Το δυτικότερο άκρο της Ευρώπης ανήκει στην Πορτογαλία και δεν είναι η Λισσαβώνα!

Όλα ξεκίνησαν όταν αντίκρυσα μια εκπληκτική φωτογραφία ενός φάρου, ψηλά στην άκρη ενός γκρεμού με τα κύματα να σκάνε στη βάση του, στα μαυρισμένα και ταλαιπωρημένα βράχια που δίνουν πάτημα στα κύματα να ανέβουν την στεριά.

Πρόκειται για τον φάρο Farol de Albarnaz, που για μένα σημαίνει ο Φάρος στο τέλος του κόσμου, (από τη κλασσική ταινία του Γιούλ Μπρίνερ με τον Κερκ Ντάγκλας του 1971).

Αναζητώντας την τοποθεσία του, κατέληξα στην ανακάλυψη της νήσου Φλόρες και ομολογώ ότι είχα μια ευχάριστη έκπληξη, όταν διαπίστωσα ότι οι Αζόρες, ανήκουν στην Πορτογαλία και άρα στην Ευρώπη και άρα μπορούμε να ταξιδέψουμε εκεί μόνο με την ταυτότητά μας!

Ά ναι! Έχουν κι ευρώ (€).

Η Χαβάη της διπλανής πόρτας!

Για να δικαιολογήσω την άγνοιά μου, πίστευα ότι οι Αζόρες είναι κάπου πιο εξωτικά μη προσεγγίσιμες κι έτσι δε χρειάστηκε να τις αναζητήσω ποτέ στο χάρτη.

Η Χαβάη της διπλανής πόρτας

Επιφάνεια: 143 τ.χλμ
Πληθυσμός: 3791 άτομα (απογραφή 2011)
Νόμισμα: Ευρώ (€)
Απόσταση από Ελλάδα: 4.294χλμ.

Το νησί Flores, ένα από τα εννέα στο πορτογαλικό αρχιπέλαγος των Αζορών, περιγράφεται συχνά ως η Χαβάη της Ευρώπης.

Οι καταπράσινοι λόφοι, οι οκτώ ανέγγιχτες λιμνοθάλασσες και οι εκατοντάδες κολπίσκων, με καθαρό νερό που καταλήγουν σε λίμνες ή καταρρέουν κατακόρυφα στον Ατλαντικό Ωκεανό, απαιτούν ένα είδος περιγραφής που συχνά, δε βρίσκεις λέξεις να το περιγράψεις.

Με την παρουσία μιας τέτοιας υπέροχης, ακόμα άθικτης, φυσικής ομορφιάς, είναι δύσκολο να το συγκρίνεις με ό,τι άλλο έχεις δει!

Ιδανικό καταφύγιο για ξεκούραση από τα επίγεια και διαφυγή από την κουραστική και πιεστική καθημερινότητα.

  • Αξιοθέατα 90% 90%
  • Φαγητό 70% 70%
  • Μετακινήσεις 50% 50%
  • Δραστηριότητες 90% 90%

Οι Αζόρες

έχουν ονομαστεί συχνά “η Χαβάη της Ευρώπης” και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί. Όπως και η 50η πολιτεία των ΗΠΑ, η αλυσίδα των εννέα ειδυλλιακών πορτογαλικών νησιών χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα από μια μεγάλη έκταση ωκεανού – και τα πυραμιδωτά βουνά, που καλύπτονται από πλούσια βλάστηση, είναι μαρτυρία μιας παρόμοιας ηφαιστειακής προέλευσης.

Βρίσκεται περίπου 850 μίλια δυτικά της Πορτογαλίας, το αρχιπέλαγος είναι το δυτικότερο φυλάκιο της Ευρώπης. Υπάρχουν τρεις ομάδες νησιών: το ανατολικό ζεύγος του Σάο Μιγκέλ και της Σάντα Μαρία. μια κεντρική ομάδα, η οποία πήρε τα Terceira, Pico, Faial, São Jorge και Graciosa. και τα δυτικά νησιά Flores και Corvo. Η πρόσβαση στο νησί γίνεται από την τοπική αεροπορική εταιρεία Sata Air Azores, την οποία οι ντόπιοι χρησιμοποιούν ως υπηρεσία λεωφορείου μεταξύ των εννέα νησιών. Άλλη εναλλακτική επιλογή μετακίνησης είναι το πλοίο.

Το Σάο Μιγκέλ, γνωστό ως “το πράσινο νησί”, είναι η πύλη προς τις Αζόρες. Είναι το μεγαλύτερο και πολυπληθέστερο νησί, με πληθυσμό που προσεγγίζει 140.000 κατοίκους. Το Ponta Delgada, το οποίο εξυπηρετείται από το διεθνές αεροδρόμιο, είναι η πρωτεύουσα των νησιών από το 1546. Αξίζει να κάνετε χρόνο για να εξερευνήσετε την ατμοσφαιρική Baixa (παλιά πόλη) με τη χαρακτηριστική αποικιακή της αρχιτεκτονική – όλους τους ασβεστωμένους τοίχους με μαύρη ηφαιστειακή πέτρα – τα καταστήματα, τα εστιατόρια και τα μπαρ.

 

Δραστηριότητες

Τι να δεις & τι να κάνεις στο Φλόρες

Αξιοθέατα

Το ροζ νησί

Ο κυματιστός κεντρικός όγκος ηφαιστειακής προέλευσης κυριαρχεί στο σύνολο του τοπίου. Κώνοι με ομαλές πλαγιές ανεβαίνουν από την κορυφή αυτού του οροπεδίου, όπου οι κρατήρες με κοφτερά, βραχώδη τοιχώματα έχουν μετατραπεί σε λίμνες. Αυτά είναι τα ερείπια μιας κάποτε επαναστατικής φύσης που καλωσορίζει τους επισκέπτες.
Από την κορυφή του λόφου Morro Alto, μπορεί κανείς να δει έναν έντονο πράσινο ωκεανό όπου το φυσικό δάσος Laurissilva είναι ακόμα παρόν. Ανάμεσα στην έντονα πράσινη βλάστηση, υπάρχουν καταπληκτικοί καταρράκτες και ρυάκια που βυθίζονται σ’ έναν φυσικό κήπο με πολύχρωμα λουλούδια, όπου ξεχωρίζει το ροζ από τις αζαλέες και τις ορτανσίες.

Ένα μικρό χωριό από όπου μπορείτε να δείτε περίπου είκοσι καταρράκτες, ο μεγαλύτερος έχει ύψος 300 μέτρων.

Μια μικρή πισίνα στο βάθος ενός καταρράκτη ύψους 90 μέτρων, όπου μπορείτε να κολυμπήσετε. Βρίσκεται στο Fajã Grande.

Βρίσκονται μέσα στην καλντέρα του Flores. Τα επτά ονόματα των λιμνών συνδέονται με τα χαρακτηριστικά τους και με το τοπίο: Lagoa Funda, Lagoa Branca, Lagoa Seca, Lagoa Comprida, Lagoa Rasa (Λίμνη Λίμνη), Lagoa da Lomba (Λίμνη Crest) και Lagoa Negra (Μαύρη Λίμνη). Η τελευταία έχει 100 μέτρα βάθος!

Το δυτικότερο σημείο της Ευρώπης, το νησάκι αυτό αποτελούσε σημείο αναφοράς για την προσαρμογή των οργάνων πλοήγησης και για τον έλεγχο της διαδρομής. (Βρίσκεται λίγο πιο δυτικά του Flores)

Δραστηριότητες

Περιήγηση με σκάφος στις ακτές του νησιού

Για να νιώσετε το Φλόρες, πρέπει να το δείτε από κάθε γωνία. Παρακολουθήστε τον από τον αέρα πριν από την προσγείωση, εξερευνήστε λόφους, λιμνοθάλασσες και περίεργους ηφαιστειακούς σχηματισμούς στη γη και αποκαλύψτε μυστικές γωνιές από τη θάλασσα.

Πεζοπορία

Μία από τις πιο αγαπημένες δραστηριότητες των τουριστών στο νησί Flores είναι η πεζοπορία στην εξωτική ομορφιά του νησιού.  Αν σας ακούγεται δύσκολο, το καλό είναι ότι υπάρχει ένα μονοπάτι κατάλληλο για όλους, ακόμη και αν δεν νομίζετε ότι είστε της πεζοπορίας.

Ο επίσημος ιστοχώρος του νησιού,  σας δείχνει τα μονοπάτια που υπάρχουν  κι έτσι μπορείτε να επιλέξετε ένα που να σας καλύπτει στο επίπεδο δυσκολίας και απόστασης.

Είναι δωρεάν, είναι απόλυτα ασφαλές να το κάνετε μόνοι σας !

Καταδύσεις

Η καταδύσεις είναι μια απαραίτητη δραστηριότητα , δεδομένης της ποικιλίας των υποβρυχίων ειδών. 

Επίσης μπορεί να σταθείτε τυχεροί και στη διαδρομή να συναντήσετε φάλαινες ή παιχνιδιάρικα δελφίνια

Ημερήσια εκδρομή στο γειτονικό νησί Κόρβο

Σε μόλις 45 λεπτά με βάρκα κι έφτασες σε ένα από τα πιο απομονωμένα νησιά στο αρχιπέλαγος των Αζόρων.

Το Κόρβο είναι το μικρότερο νησί της περιοχής με 17,1 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό κάτω των τετρακοσίων ατόμων που ζουν με μερική απασχόληση, θέσεις εργασίας στα τοπικά δημόσια γραφεία και από τον τουρισμό τα καλοκαίρια.

Μια μέρα είναι αρκετή για να γνωρίσετε τη μικρή (και μόνη) πόλη, τις τοπικές λαογραφικές ιστορίες των εισβολών των πειρατών, την ιστορία του νησιού στο Κέντρο Περιβαλλοντικής και Πολιτιστικής Ερμηνείας του Κόρβο και τη λιμνοθάλασσα Caldeirão.

Εάν αυτά σας φαίνονται λίγα αυτό συμβαίνει γιατί εάν αναπτύξω όλα όσα μπορείς να κάνεις στο Φλόρες τότε το άρθρο αυτό δε θα τελειώσει ποτέ! Ενδεικτά σας παραθέτω άλλες οργανωμένες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε:

Παραπέντε κατάβαση πλαγιάς, Ποδηλασία βουνού, Ιστιοπλοϊα, παρακολούθηση πουλιών, κατάβαση χαράδρας, surf, Γκόλφ, ιππασία κτλ κτλ. Δε θα βαρεθείτε ποτέ!

Πώς να πάς στο Flores

Από Αθήνα σε 35-45 ώρες, Λισσαβώνα, Χόρτα, Φλόρες
(όχι και τόσο δίπλα τελικά, αλλά αξίζει τον κόπο!)

Οργανωμένα πάς με ταξιδιωτικό γραφείο, βρήκα πακέτο στο Versus

Διαμονή

Αρκετές επιλογές στο Booking & στο Aribnb

Ξεχωρίζει το: Aldeia da Cuada

Εστιατόρια

Χρήσιμα

Λίγη ιστορία (Wikipedia)

δεν έβλαψε ποτέ κανέναν

Ανακάλυψη

Τα νησιά Αζόρες ήταν γνωστά τον 14ο αιώνα και αναφέρονται, έστω και αποσπασματικά, στον Καταλανικό Άτλαντα (Atlas Catalan) της εποχής. Το 1427, ένας κυβερνήτης των αποστολών του Ερρίκου του Εξερευνητή της Πορτογαλίας, πιθανότατα ο Γκονζάλο Βέλιο (Gonçalo Velho) ή ο Ντιάγο Σεβίλα (Diago Sevila), ανακάλυψε ξανά τις Αζόρες. Άλλοι ερευνητές αποδίδουν την ανακάλυψη των νησιών από τον Φλαμανδό Ζοσουά Βάντερ Μπεργκ (Joshua Vander Berg), ο οποίος φέρεται να αποβιβάστηκε εκεί μετά από μία καταιγίδα που αποπροσανατόλισε το ταξίδι του για τη Λισαβόνα. Στη συνέχεια, με βάση αυτή την εκδοχή, οι Πορτογάλοι εξερεύνησαν και αποίκησαν τα νησιά.

Αποικισμός

Ο αποικισμός των μέχρι τότε ακατοίκητων νησιών ξεκίνησε το 1439 και οι πρώτοι άποικοι προέρχονταν κυρίως από τις επαρχίες Αλγκάρβε (Algarve) και Αλεντέζου (Alentejo) της Πορτογαλίας. Από το 1580, τα νησιά βρέθηκαν στην κυριαρχία του Ισπανικού στέμματος, το οποίο είχε καταλάβει την Πορτογαλική ηπειρωτική χώρα. Το 1583, ο Φίλιππος ο Β’ της Ισπανίας, με τον τίτλο του βασιλιά της Πορτογαλίας, εκστράτευσε στις Αζόρες με στόχο να αντιμετωπίσει μία πολυεθνική δύναμη από τυχοδιώκτες, έμπορους, εθελοντές και στρατιώτες, οι οποίοι είχαν σκοπό να χρησιμοποιήσουν τα νησιά ως εφαλτήριο για να διεκδικήσουν το θρόνο της Πορτογαλίας. Μετά την επιτυχία της εκστρατείας των Ισπανών και τη νίκη τους στη μάχη της Πόντα Ντελγάδα, οι αιχμάλωτοι εχθροί απαγχονίστηκαν ως πειρατές. Αργότερα, το 1597 μια Αγγλική αποστολή για την κατάληψη των νησιών απέτυχε μπροστά στη σθεναρή αντίσταση των Ισπανών, οι οποίοι παρέμειναν για αρκετά χρόνια κυρίαρχοι των Αζορών.

Τα νησιά ήταν το προτελευταίο τμήμα της Πορτογαλικής αυτοκρατορίας που αντιστάθηκε στην κυριαρχία του Φιλίππου του Β’ της Ισπανίας στην Πορτογαλία (το Μακάο ήταν το τελευταίο). Μετά το τέλος της Ιβηρικής Ένωσης το 1668, οι Αζόρες επιστράφηκαν στην Πορτογαλία, όχι με σύρραξη του στρατού, αλλά μετά από επιθέσεις κατοίκων στο βασικό οχυρό των Ισπανών στην πρωτεύουσα.

 

Εμφύλιος πόλεμος και σύγχρονη ιστορία

Ο Πορτογαλικός εμφύλιος πόλεμος (1828–1834) είχε ιδιαίτερες επιπτώσεις στις Αζόρες. Το 1829 στη Βίλα ντα Πράια (Vila da Praia), οι φιλελεύθεροι νίκησαν τους απολυταρχικούς, καθιερώνοντας το νησί Τερσέιρα έδρα του νέου καθεστώτος και ιδρύοντας το Συμβούλιο της Βασιλείας (Conselho de Regência) της Μαρίας της Β’ της Πορτογαλίας.

Στις αρχές του 1868, η Πορτογαλία επέτρεψε τη χρήση γραμματοσήμων με την ένδειξη «AÇORES» στα νησιά, ενώ μεταξύ 1892 και 1906 εξέδωσε ξεχωριστά γραμματόσημα για τις τότε τρεις διοικητικές περιφέρειες τους.

Από το 1836 ως το 1976, το αρχιπέλαγος διαιρούταν διοικητικά σε τρεις περιοχές, ισοδύναμες με αυτές της ηπειρωτικής Πορτογαλίας. Η διαίρεση ήταν αυθαίρετη και δεν ακολουθούσε τα νησιωτικά συγκροτήματα, αλλά γινόταν με βάση τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις.

Το 1943 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πορτογάλος δικτάτορας Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ (António de Oliveira Salazar) παραχώρησε αντί αντιτίμου βάσεις των Αζορών στους Βρετανούς, παρά την προηγούμενη συνεργασία του με τη Γερμανία.[4] Αυτό το γεγονός ήταν και βασικό σημείο στην αλλαγή ισορροπιών στη Μάχη του Ατλαντικού, βοηθώντας του Συμμάχους να προστατεύουν τις νηοπομπές τους από τα γερμανικά υποβρύχια. Το 1944, Αμερικανικές δυνάμεις κατασκεύασαν μία μικρή αεροπορική βάση στο νησί Σάντα Μαρία, ενώ το 1945 μία νέα βάση κατασκευάστηκε στο νησί Τερσέιρα, η οποία υπάρχει και σήμερα με την ονομασία Λάσες. Σήμερα, η βάση Λάσες λειτουργεί κάτω από κοινή διοίκηση Αμερικανών και Πορτογάλων, ενώ έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.

Το 1976, οι Αζόρες απέκτησαν ειδικό καθεστώς αυτονομίας από την Πορτογαλία, ως Αυτόνομη Περιφέρεια των Αζορών (Região Autónoma dos Açores), μία από τις διοικητικές ενότητες του σύγχρονου Πορτογαλικού κράτους, ενώ οι τοπικές επαρχίες καταργήθηκαν.

[/db_pb_signup]